- sərnigün
- прил. устар.1. опрокинутый, перевёрнутый2. свергнутый3. несчастный, злосчастный
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
sərnigün — olmağ: (Bakı) başı batmaq, itmək, ölmək. – Səni görüm sərnigün olasan … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sərnigun — f. 1) başıaşağı, alt üst olmuş, çevrilmiş; 2) baş ayaq, tərsinə; 3) m. talesiz, bədbəxt, bəxti dönük … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
yenumək — f. qəd. Əzmək, basmaq, sıxışdırmaq, xurd xəşil eləmək. Zərb ilən onu sərnigun edəyin; Əzəyin, yencəyin, zəbun edəyin. F … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti